ΝΕΥΡΙΚΗ ΒΟΥΛΙΜΙΑ

Μια σύγχρονη διατροφική διαταραχή

Η νευρική βουλιμία είναι σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες η πιο συνηθισμένη διατροφική διαταραχή που εμφανίζεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες.

Η νευρική βουλιμία είναι σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες η πιο συνηθισμένη διατροφική διαταραχή που εμφανίζεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες. Χαρακτηριστικά της είναι:

●  Η κατανάλωση πολύ μεγάλης ποσότητας τροφής -συνήθως κρυφά, σε σύντομο χρονικό διάστημα- που συνδυάζεται με αδυναμία ελέγχου της κατάστασης.

Τα υπερφαγικά επεισόδια εμφανίζονται συχνά: τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα για 3 μήνες. Τα τρόφιμα που καταναλώνονται συνήθως είναι πλούσια σε ζάχαρη και γενικότερα υδατάνθρακες, π.χ. μακαρόνια, γλυκά, μπισκότα, πατατάκια, ψωμί με βούτυρο, σοκολάτες, παγωτά. Τα άτομα αυτά τρώνε συνήθως πολύ και με ορμή, μέχρι να νιώσουν ότι δεν αντέχουν άλλο. Ενδεχομένως το φαγητό να τρώγεται με απόλαυση, αλλά το πιο πιθανό είναι να καταναλώνεται γρήγορα και χωρίς αίσθηση της γεύσης.

● Ο έμετος, η χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, η νηστεία/ο διατροφικός περιορισμός/η αυτοτιμωρία και η υπερβολική άσκηση.

Ο υπερβολικός κορεσμός (φούσκωμα) που αισθάνονται τα άτομα μετά το υπερφαγικό επεισόδιο οδηγεί σε εμετό, που μπορεί να προκληθεί από τα ίδια τα άτομα με τη χρήση ενός δακτύλου τους. Άλλα άτομα πάλι παίρνουν καθαρτικά ή διουρητικά για να προκαλέσουν έμετο. Υπάρχει περίπτωση οι τύψεις που προκύπτουν μετά το υπερφαγικό επεισόδιο να οδηγήσουν τα βουλιμικά άτομα στη διατροφική στέρηση, θέλοντας να τιμωρήσουν τους εαυτούς τους. Εναλλακτικά χρησιμοποιείται η υπεργυμναστική, με σκοπό να «κάψουν» τις περισσότερες θερμίδες που πήραν.

Τα συναισθήματα που βιώνουν τα άτομα μετά τα υπερφαγικά επεισόδια ποικίλλουν. Μετά την αρχική ανακούφιση άλλοι άνθρωποι νιώθουν απελευθερωμένοι από την ένταση που είχαν πριν το υπερφαγικό επεισόδιο, άλλοι πάλι γίνονται καταθλιπτικοί.

Τα βουλιμικά άτομα ασκούν έντονη αυτοκριτική σχετικά με το σχήμα και το βάρος του σώματός τους, ενώ εμφανίζουν εμμονή με τις ζυγαριές. Η νευρική βουλιμία γίνεται εθιστική και προκύπτει από την ανάγκη να χρησιμοποιείται η συμπεριφορά αυτή, δηλαδή η υπερφαγία, με σκοπό να διαχειριστούν το στρες και τα αρνητικά συναισθήματα. Τις περισσότερες φορές τα άτομα τρώνε όχι γιατί πεινάνε, αλλά γιατί έχουν συναισθηματικά κενά, π.χ. έλλειψη ενδιαφέροντος από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, έλλειψη αγάπης & τρυφερότητας, γενικότερη ανασφάλεια, αδυναμία ελέγχου της οικονομικής τους κατάστασης με την υφιστάμενη κρίση.

Συνήθως τα βουλιμικά άτομα δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, αν αυτά δεν γνωρίζουν ορισμένα σημάδια της νευρικής βουλιμίας. Τέτοια σημάδια είναι τα εξής:

• η υπερφαγία υπάρχει χωρίς να φαίνεται η προσθήκη βάρους
• τα βουλιμικά άτομα φεύγουν από το τραπέζι μετά το γεύμα για να πάνε στην τουαλέτα, περνούν πολύ ώρα εκεί, από όπου ακούγεται θόρυβος νερού ή ραδιοφώνου
• λείπει φαγητό ή προσποιούνται ότι δεν είναι δικό τους
• βρίσκονται υπολείμματα συσκευασίας φαγητών
• κατάθλιψη, θυμός, άγχος
• νυχτερινό τσιμπολόγημα
• κρύψιμο του σώματός τους κάτω από φαρδιά ρούχα.
•  

Η θεραπεία της συγκεκριμένης διατροφικής διαταραχής χρειάζεται τη συνεργασία τουλάχιστον τριών εκ των ειδικοτήτων όπως ιατροί, ψυχολόγοι, διατροφολόγοι και αθλητικοί ψυχολόγοι, με απαραίτητη προϋπόθεση την εξειδίκευση στις διατροφικές διαταραχές. Έτσι, τα βουλιμικά άτομα μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση της υγείας και της ψυχολογίας τους, να αποκτήσουν μια πλήρως ισορροπημένη διατροφή και να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση, κερδίζοντας καλύτερη ποιότητα ζωής.